Pajęczyny

Ojojoj, a co to za pajęczyny? Jakiś zapyziały blog znalazłem! Muchi się walają, szczeżuje popindalają, kurz, niczym burzany na stepach akiermańskich, hula w te i nazad. A nu jego!

Co tu prawić, musi mnie wiosenne rozrzewnienie dopadło, a potem letnie i jesienne (o zimowym nie wspominawszy), że nic tu nie piszę i bez to kronikarskie powinności zaniedbywuję. Byłbym nadal zaniedbywał, jednakże maile od złosnych ludzi spokoju dla mnie nie dają i fejsbukowe połajanki.

No dobra, raz jeden przysłał do mnie emajlę akwizytor ostrzałek do sieczkarni, że zamówiłem, a nie zapłaciłem, ale to też się liczy, co nie? O gniewnej Grażynce nie wspominam, bo to ogień jest, nie kobieta!

A było tak miło. Komosę pieliłem, na przyzbie z fajeczką zasiadywałem doglądając, czy rozmaryn równo rośnie, kurki ganiałem aby nie zawieszały się, w kółko za własną dupą ganiawszy, na słonko bez kapelutek słomianny popatrywałem, albo i bez kielonek trunkiem ślachetnym wypełniony - nauczyłem się nawet odróżniać burgund smorodinówki od purpury biskupiej malinówki...

Nu, ale co począć kiedy pokazuje się, że może i z pięć osób przychodzi tu poczytać, co w Koszelewie zdarzyło się, albo jak skończyła się przygoda Szuwaśki z akwizytorem łoziny na koszyki, który naszemu sołtysowi usiłował wmówić, że to limitowana seria bambusa północnokoreańskiego jest, i potem każdą witkę tej łoziny, znaczy się bambusa, posterunkowy Guzik miał jako dowód rzeczowy odbity na dupie domokrążcy po tym, jak Szuwaśko definitywnie, choć może deczko zbyt asertywnie odmówił zakupu. Stefaniuk Zygmunt, który u nas para się łoziniarstwem, odrysowywał nawet wzory z pośladków tego akwizytora, jednakże i on pod kuratelę posterunkowego Guzika dostał się pod zarzutem naśladownictwa. Takie czasy, że jak gomółkę sera w prostokąt z zaokrąglonymi rogami wyciśniesz, to cię z Apple pozwią za gwałcenie ichnich patentów. Durne te ludzie, i co rok durniejsze.

Ale ja nie o tym. No więc to nie jest tak, jak mnie w mailu akwizytor ostrzałek do sieczkarni sugerował, że przysiadam ja na skraju rowu meriaracyjnego i chlipię albo że zająłem się obrębianiem guzików i dlatego nie płacę. Nic z tych rzeczy, chociaż to obrębianie to by nawet niezłe było, ponieważ w kościołowej koszuli jeden tylko guzik u mnie został się, ten przy szyi, bez co ksiądz proboszcz karcącym wzrokiem na mnie łypie kiedy prawi kazania o skrzydlatych aniołach rozpusty. A czy to moja wina, że od kruchty gwiździ i koszulę mnie podwiewa?

Oj, koniec na dziś, gdyż Przymulak Euzebia przebiera się właśnie w czapkę uszankę na galę Polish Obornick Miss 2015. Mus mnie iść, albowiem sołtys trzyma dla mnie miejsce przy obluzowanej sztachecie za remizą.






PS.Jutro opowiem wam, jak z małej emerytury zrobić wojłokowe garnitury. O dżogingowaniu też będzie. I o kalisonach.