Przepieczona polędwica diuka Wellingtona z tego, co było w lodówce

Jak tutaj ja chyba pisałem, zadzierzgli myśmy we wiosce kluba cygarowego konesra, w skrócie KaCyK. No i żeby nie było, że tak o suchym pysku my barbeluchę cukrową pod te cygara pijemy w miejsce przedniej śliwowincji, umyśliliśmy narobić jedzenia adekwatnego do okazji. Znaczy się mocnego w smaku, ale nie że pikantnego, bo to osłabia kubiki smakowe. Zrobiliśmy wołowinę w cieście, która w świecie nazywa się łelingtońska.

Mówią, że do takiej wołowiny należy się dać pieczarek czy innych grzybów. Tylko gdzie ich znaleźć. Kiedy myśmy wracali z tytoniem, to nawet wypatrywaliśmy po polach, ale gdzie, wszystko przykryte świeżym śniegiem. No to bez grzybów. Ze samą cebulą jakoś dziwnie, więc wzięliśmy się na sposób i przetrząchnęliśmy szuwaśkową lodówkę. Skąd on miał przesolone ryby, to nie wiem.

Była tam u Szuwaśki szynka konserwowa, małe rybki w puszce i jakieś zielone bubki w słoiku. Poddusiliśmy zatem cebulę na maśle, wrzuciliśmy ją do młynka do kawy, gdyż nasz sołtys żadnego innego urządzenia międlącego poza żarnami nie zaposiadywuje, dołożyliśmy bubki, rybki, musztardę, sporo czosku, podlaliśmy wytłokami rzepakowymi i octem, i ślicznie zmłynkowaliśmy. Popieprzyliśmy o walorach Stefańczyk Eleonory...Wrrróćć! Popieprzyliśmy pieprzem oczywiście. Solić nie trzeba było, gdyż rybki okazały się przesolone. Oj, sypnęło się we fabryce, sypnęło! No żeby tak do śledzia sypać... Bo to jakby mały śledzik był. A w ogóle, to taki śledź nie ma wielkości ochronnej? Te nasze to narybek snadź był. Zresztą, bubki też słonowate były. Jakby, wiecie, groszek ptysiowy, tylko tyci. I zielony.

Środkowy schab z krówki, co my jego podebraliśmy Baciukowi, związaliśmy sznurkiem snopowiązałkowym, oblaliśmy olejem, octem i posypaliśmy czoskiem. Po kilku godzinach rzuciliśmy na fajerkę. Ależ dawało! Po obsmażeniu zostawiliśmy żeby ostygło. Pamiętajcie żeby sznurek ściągnąć przed zawinięciem w ciasto. Ja zapomniałem i potem Radziulis Czesław narzekał, że makaron czegoś niedogotowany.

Ciasto dała nam Pałąkowa, gdyż szła akuratnie do remizy z kateringiem. Mówi, zróbcie se kopytków, bidulki,  bo kiedy wy barbeluchę cukrową pijecie, to u was musi puchi w karmanach i dla was to ciasto pierogowe przyda się dla pożywienia. No to myśmy je wzięli na obkładkę łelingtona.

Na rozpostartym cieście ułożyliśmy zgrabnie szynkę z szuwaśkowej lodówki, posmarowaliśmy pastą z młynka, położyliśmy wystygnięte mięso, brzegi posmarowaliśmy żółtkiem, zawinęliśmy, i do pieca. Po wierzchu żółtko.

Po góra trzech godzinach potrawa była gotowa. Zrobię tu małego wotuma separatystycznego, ponieważ ja osobiście wolę kiedy wołowina jest tylko lekko ścięta, z pięknym różowym sokiem wypływającym spomiędzy ścięgien. Zostałem jednak przegłosowany i była wypieczona. To dlatego na zdjęciu unikałem widoku mięsa. Przepieczona wołowina wygląda wszak jak filcowa osłonka od walonka, czy nie tak, co? Na kilogram mięsa w zupełności wystarczy 45 minut w piekarniku. Po godzinie jest już całkiem szara.

















No i tego, co dalej. Przed krojeniem odczekiwujemy z 10 minut. Zapodałem ja to na świeżym, grubo siekanym szpinaku z tymi bubkami z szuwaśkowego słoika, cebulą, olejem, posiekanym rozmarynem i octem. Nie mogę pojąć, jak można nie mieć w chałupie cytryny i oliwy, a lepiej jeszcze oleju rzepakowego tłoczonego na świeżo o dyniowopestkowym smaku! Ale co tam, sołtys jest sołtys.

O, i tak to, rozumiecie, było. Samogonka parszywa, mięso przepieczone, a my zadowolone byliśmy jak jenot po amorach. Ale bo życie za krótkie i za piękne jest żeby mitrężyć czas na marudzenie, a swoją szosą ta barbelucha nawet jakoś pod cygaro wchodziła. Nu, z Bogiem.

Składniki:
1 kg  najchudszej wołowiny bez tłuszczu ani błonek (nie wiem, czy zrazówka, na pewno schab i polędwica),
5 ząbków czosnku,
1 niemały słoik kaparów w zalewie solnej (nie tych w obrzygliwej zalewie octowej),
1 puszka anchovis,
2 spore cebule,
3 łyżki musztardy,
20 cieniuśkich plastrów szynki parmeńskiej,
1 cytryna,
sól, pieprz, rozmaryn.

PS. Ja se robię podśmiechujki, więc jeśli chcecie dobrze zrobić to danie, poczytajcie tutaj.