Radiowa pani reporterka co u mnie w kuchni słychać zerka

Spotkało mnie wczoraj nowe doświadczenie. Najwpierw to się pizgłem w łeb klapą od parnika, ale nie o to dla mnie rozchodzi się. Odwiedziła mnie miła pani Magda, i to nie ta sklepowa z delikates w Gliniewicach, bo tamta to brzydka i durnowata zołza. Ta pani Magda z Polskiego Radia pekaesem prościuśko do mojej chałupy przyjechała i anteny rozpościerając, mówi: dawaj Antoni, gadać będziem. 

Nu, do gadki i do wypitki to ja pierwszy gieroj jestem, jak wy może dowiedzieliście się już. Chciałem tylko po miastowemu gadać jak - nie przymierzając - Jan Suzin, bo kościelny Koszelewski powiedział kiedyś, że z tego naszego wioskowego zaciągania to ludzie śmieją się. Może i tak, może i tak, ale tylko do pierwszego litra na łeb, odpowiedział wtedy dla niego Szuwaśko, przymrużywszy złośliwie oczy.

Tak, czy inaczej, z tą miłą panią Magdą rozprawiałem jakbym ze samych Gliniewic był od siedmiuch pokoleń nazad. Na dodatek podszyłem się pod kogo innego. Że niby ja to nie ja. Sprytnie, co nie? No i tak to dywagowaliśmy o życiu, uprawie bakłażanów, mojej nowiutkiej kucheneczce gazowej emaliowo zdefraudowanej, i się odbywała gadka radiowca z chłopo-blogerem. Musieliśmy tylko przerwy w nagraniu robić, bo Pałąkowa przylazła niby że salcesonu dla mnie dać, ale od razu widać było, że na prześpiegi i cięgiem do mikrofonu podchodziła i mówiła „PałąkImpEx, najlepsiejsze dania katerinkowe”. No to my ją z chałupy wyprosiliśmy, ale ona twarda sztuka jest. Najsamwpierw co rusz jej głowa za oknem pokazywała się, bo podskakiwała ona ażeby podglądnąć, o czym my gadamy, a potem w śniegu wycisnęła nazwę tej swojej biznesowej działalności, wdrapała się na jabłonkę i filowała - ale niedługo, bo gałąź się złamała i sąsiadka moja wylądowała w zaspie. Widziałem potem jak kuśtyka w stronę furtki.

Pani Magda przyjechała do mnie, bo robi reportaża o blogerach kuchennych. Miała już takich, co gotować świetnie umią, takich co gadkę gładką mają, a brakowało dla niej jednego durnowatego, to - nie chwaląc się - wybrała mnie. Zrobiłem na tę okazję cyce kacze z winnym sosem śliwkowym. Pisałem ja dla was o nich.

Miło było, bo pani Magda, którą tu z tego mojego zydelka pozdrawiam najserdeczniej, to fajowa kompanka jest. No żeby ona została się z nami w durnia pograć! Bo rozumiecie, sołtys nasz, Radziulis Czesław i Skrzypczyk Witold odwiedzali mnie wieczorową porą (no tak, Pałąk Halina też). Uch, jakieżby omójrozmaryny poszły, to broń panie wójcie i posterunkowy Guziku! No ale nie mogła, bo mówi, w chałupie napalić mus, a ciasto na pączki w dzieży zostawiła. Szkoda, wszak od Maciaszczyka przytargałem solidny gąsiorek karmelowej przepalanki.

Teraz ta miła pani reporterka wytnie z mojej gadki wszystkie głupoty i jeśli potem zostanie coś poza „eeee”, „mmm”, „ten tego, panie, co to ja chciałem”, to wy będziecie mogli posłuchać reportaża o kulinarnym blogowaniu, gdzie i ja powiem może „olaboga, cybula przypaliła się!”. Będzie to we w ten czwartek o 18.15 w III programie radiowym. A jutro opowiem o tym, jak z popielniczki i selera zrobić dymamo do rowera. Do widzenia.