Mamkoty

Mamkot to jest, uważajcie, taka franca, co łazi po ludziach kiedy śpią; domaga się żarcia; wskakuje na pierś z wysoka kiedy chce okazać swoje uznanie dla obiadu; chce wyjść kiedy właśnie przyszliście i prawie śpicie; domaga się żarcia; sra i szcza po wszystkich pojemnikach z piaskiem, które nieopatrznie (a nawet opacznie) zostawiliście w kiblu; domaga się żarcia. Przyłazi kiedy tylko na komputerze zaczniecie coś pisać, żeby ogonem strącić myszkę albo łapami napisać "ifakju" na końcu maila z prośbą o podwyżkę do prezesa Wielkiej Korporancji. Entera wciśnie w promocji. Taki to mamkot. Domaga się żarcia. Dobrze, jak czasem świeczki przypilnuje.


















Najwięcej naprzykrza się kiedy mięso się kroi. Możecie ciąć sobie marchew albo i jego wysokość szpinak. Mamkot śpi. A teraz sięgacie do lodówki (wyciągać nie musicie) po mięsko. W ułamku sekundy macie mamkota, który przeplata się wam między nogami, krąży, siedzi, i którego wzrok mówi "Khem, już mi dupa wrosła w te kachelki. Ja byłem przed tą panią, i leżę tu od przedwczoraj".













Mamkot to jest też taka żywina, że jak komu źle, to przyjdzie przytulić się. Albo jeden z drugim ink-jank ułoży czy inną mandalę. Z kolei kiedy śpiewasz, w pląsach nie ustając, to cię w kostkę ucapi, swołocz, i pazury nieprzycięte wbije gdzie trzeba. No bo jak przycięte, to po co wbijać?

Ale kiedy się dołujesz, to, tołpygo ty moja ulubiona, to wtedy zaiste maszkota. Któren śpi.























Maszkot, wy moje wróbelki, to jest takie stworzenie, które jak się wysra i nażre, to całkiem miziajne jest, ale ten stan nie jest stabilny i po kilku sekundach zmienia się w olewnictwo albo głęboki sen. Wróbelków może nie powinienem wspominać, bo maszkoty z reguły dość łowne są i nie przepuszczają żadnej żywinie mniejszej niż one same. Z wyjątkiem, niestety, komarów. Wyśledzi taki maszkot wszelkie latające badziewie, bywa że skrzydła ćmy albo motyla sterczą mu z pyska kiedy coś tam sobie chrupie, ale komara nie tknie. Wiecie, dlaczego? Ano dlatego, żeby ten komar latał wam w nocy koło ucha. Machacie ręką, komar lata, a maszkot ma uciechę. Z maszkotem nie ma żartów. To znaczy są, ale tylko te, które bawią maszkota.

Inną sprawą są kot lety, o których opowiem wam jak tylko skończę jeść kisiel.
















A wy w ogóle to maciekota?

Maciek, ot, a o Tobie ja pomyślałem właśnie, druhu, i nie wiem, dlaczego. Chłopie, co u Ciebie? Kupa lat jak od nas z naszej koszelewskiej domeny pojechałeś we w świat tatowym kombajnem.

Maciek, ot, to taki gość, co na nim zawieść się nie można się. Zawieźć najwyżej, bo do pomocy okrutnie pilny. Miał on przedwczoraj, trzynastego sierpnia znaczy się, urodziny. Złóżcie chłopakowi życzenia. Zawsze on, ten Maciek, mówi "Mielibyśmykota, ale cóż".

Mielibyśmykot, słowiczki ulubione (ups, żadnej ornitologii!) to taki, nie przymierzając, Heniek. Potulny, ciepły, troskliwy. Kiedy do chałupy wracasz, jak pies czeka i czeka na pieszczoty. To ten czarny. Jak nie kot.

Jakniekot nie wymaga wyprowadzania, bo w końcu to niepies. Sam też siękarmi, tylko czasem przychodzi po należne. Żeby nie było, że za darmo pozwala się miziać. Jakniekoty są przyjemne, bo nawet jak liżą jajca, to robią to w dystyngowany sposób, a nie tak po chamsku jak psy czy te panie na filmach. Jakniekoty robią też hopki, ale tylko kiedy im się chce. Jakniekoty są fajniejsze od maszkotów. Maszkoty są czasem jak "o masz, kot nasrał do paprotki".















Awymaciekota?

EDIT: A ja już niemamkota. Tego szarego. Poszedł sobie i nie wrócił, dwie niedziele będzie. Fajna Gapa. Mam nadzieję, że się do kogoś przyplątała, że nie miała bliskiego spotkania z psem, samochodem albo złym człowiekiem.