Ot, i tak to było

Nooo, i jak tam się macie, strugiełki kochanieńkie? Żyjecie aby? Na pasterce byliście, wy moje rozmodlone janiołki? Nic ja czasu nie miałem żeby podglądać okoliczne okoliczności przyrody i tylko do sąsiadów zaglądałem jak kto miał co dobrego w sionce, to i nie wiem, jakie wy mecyje wyczmoniliście. Jutro po obrządku popatrzę, jak biesiadowaliście. Zajzdraszczać będę jak nic, coś mi się widzi. 

Latoś tak miło wyszło, że trzeci dzień Świąt zadaremno dla nas wyszedł, jejbohu. Przyszło kontynuancję biesiadową uskutecznić. Jak raz z Poznania do nas Grzywaczuk Władysław przyjechał. Znakiem mówiąc on nasz, swojak, ale za żoną do Poznania poszedł. Zajadał się naszymi wędzonymi wędlinami, uszy się tylko dla niego trzęśli. Mówi, nie ma w Poznaniu wedzarni i tęskni do swojskiego smaku. On coś chyba ściemnia. Toż nie może być, że w Poznaniu, wielkim mieście, obślizgłe szynki z peesesa jedzą. Dajcie, kochanieńkie, jakieś adresy, gdzie do wędzenia mięso zawieźć można, bo chłop na sklepowym długo nie pociągnie wszak.

Wigilia

Ale nie o tym ja. We Wigilię po bożemu było, jak się należy. Post, jedyny Szuwaśko coś musi siorbnął, bo od świtu kości na rosół rąbał, choć do bicia rekordu Ginesa w sylwestrowym gotowaniu rosołu jeszcze czasu dość. Najsamwpierw czytanie Pisma Świętego, modlitwa i dzielenie się chlebem, czyli opłatkiem. Wieczerza jak się patrzy z kilkoma rodzajami śledzia, rybą po grecku, faszerowaną, smażonym pstrągiem, panierowanymi suszonymi grzybami, barszczem z uszkami, pierogami z kapustą i grzybami, tatowym chlebem z grubej mąki, a na deser tradycyjny kisiel żurawinowy, kutia i łazanki z makiem. Potem ciasta i najmłodszy w rodzinie idzie sprawdzić, czy krawatka dla mnie już jest. Tegorocznie na mnie padło, bo wszystkie leniwe silnie zrobili się, a ckniło się dla mnie do kultywatorka, tom polazł. Łaadny, czerwony i czarną ebonitową wajchę on ma.

Nie wymieniłem karpia? Smażonego, w galarecie? A bo nie było. Od lat już tego syfu nie jemy my. Że tradycja? Komunisty tę tradycję wprowadziły. Ot mi tradycja, psia jej mać.

Uczta

Pierwszego dnia Świąt po mszy zasiedliśmy do stołu. Oczywiście rybki i pierogi z Wigilii. Mięs różność: polędwica, szynka, baleron, pasztet, boczek, kiełbasa zwykła i krakowska, półgęsek, pastrami - wszystko przygotowane osobiście przez tatula. Co zrobisz, momopolizuje tatulo święta. Jeszcze muszę napisać 4. część Koszelewskiego wędzenia, bo wyszło wypaśnikowane: pachnące dymem (grusza i jabłoń), a w środku letko ciągnące się. Oj, zwłaszcza wołowinka pyszna, aż strach (na zdjęciu to ta na wpół do szóstej). Krakowska suchowata wyszła i w środku pustowata (na jedenastej). Mało wypełniacza wołowego musi. No, ale to pierwsza próba próbna była.

Do picia tatowe nalewki: wiśniowa, orzechówka, pigwówka, trojanka litewska, tarniówka (z tarniną, śliwką i rodzynkami), kawówka. Coś jeszcze musi było, ale kto by to spamiętał, szczególnie że po drugiej rundzie tych naleweczek bez nasze gromkie pienia to my już nawet podkładu muzycznego z kolęd nie słyszeliśmy, tak chwaliliśmy Pana. Nu, może i nie najlepsza to metoda uwielbienia, ale szczera jaka za to!

Po przekąskach przyszła pieczona karkówka z buraczkami bez buraczków. Zapomniał tatulo, bidula, w natłoku pracy podać. Ale kto by to zauważył, skoro stół się uginał. Bo tych różniastych marynat nie wymieniam nawet.

Znoweś uczta

Na drugi dzień Świąt rodzice mnie odwiedzili. Zmusiłem, bo czorty chcieli kolejny dzień po kuchni się krzątać, a już trzydziestu lat, jak ja, nie mają. Mamula to ma 34, a tatulo 38.

Na przystawkę podałem grzanki z carpaccio z łososia i ze śledzia. Łosoś był z... a, co będę wam dupę zawracał, sami lepiej wiecie. Śledź normalny, posiekany, ze szczypiorkiem. Na każdą grzankę dałem sera topionego, który rozpuściłem w odrobinie mleka z gałązką rozmarynu. Do pojedzenia były uda kacze marynowane w winie, rozmarynie i imbirze i upieczone na boczku z gruszką i pieczarkami. Po upieczeniu pieczarki wyjąłem, a resztę (odlewając wyśmienity wypieczony tłuszcz do celów specjalnych) zmiksowałem blenderem. Powstał gęsty owocowy sos o posmaku wędzonki. Na tym sosie wydałem kaczkę z marynowanymi buraczkami ozielenionymi przednią oliwą i szczypiorkiem, pieczonymi kartoflami i pieczarkami, co się piekły z kaczką.

I uczta

A dzisiaj po sumie przyszedł wyżej zaintrodunktowywany Grzywaczuk Władysław. Wędlin, mówi dajcie, żebym się jak w Koszelewie znoweś poczuł. Ledwo beretkę i fufajkę zdjął, już do wędzonek pędził.. O, taki gość to radość dla gospodarza. Pić tylko nie mógł za wiele, bo jutro po obrządku do Poznania wraca, a traktorkiem to wiecie, chwilka zejdzie, a na władzę mundurową uważanie mieć trzeba, co się po lasach jak partyzanty za Niemca skrywa. To my nie wiem, czy mały trzylitrowy gąsiorek tatowej tarniówki wysączyliśmy, i poszedł.

O, i tak to my Dziecię maluśkie witaliśmy z radością i untontenkowaniem, boć to przecie Zbawiciel nasz jest, czy nie tak, co?

Konfesja: przynudzanie

Przynudzam ja musi. Tak i pójdę ja, bom znalazł w kance starą serwantkę. A zrobię sera spleśniałego i na strychu zostawię, niech się grzeje. Będzie dla letników jak na lato przyjadą, bo one takie cudactwa lubieją. Umoczę tam znoszoną onucę, gdyż ukontentowanie one w smrodzie mają, turpisty smyrane. Nu, bywajcie, wy moje misiaki strojne.

PS> Ten wpis powstał na życzenie mojej przyszłej przybranej siostry. Zapytała mnie, nie będąc pewnie pewną, czy chce w rodzinę wchodzić, jak u nasz Święta obchodzą się. To ja sobie myślę, a co ja tam emalię pisać będę, toż leniwy do bolesności jestem, zaodraz na blogaska naskrobię. No to naskrobałem. No, to jeszcze ostatni z toastem "Za wstrieczu" i lecimy. Pałąkowa bankieta wieczornego organizuje. Mi mi mi... "O, mójż ty niedobroto rozmarynie, a czego ty się nie rozwijasz dla mnie się?!"