Dla chłopaka i dziewczynki Czyprak rzęzi spod choinki

Z dziada było i pradziada:
lud życzenia przepowiadał;
i choć świat się brzydko zmienia,
nadal słane są życzenia.

Więc w Wigilię, z pierwszą gwiazdką
ja też witam was powiastką,
śmiechuwartką z cienkim rymem.
Cóż, nie jestem ja Tuwimem.

Żeby wasza kuchnia wonna
była suta i przestronna.
Żeby zawsze wam starczało
na rozmaryn i kakao.

Niechaj sosy i pieczenie
miło pieszczą podniebienie,
niech gulasze się udają,
niech sąsiedzi zachwalają

z chlebnych pieców rajskie wonie.
Chciałbym też, by wasze dłonie
żadnych mąk nie doznawały
za wyjątkiem mąk do chały.

Co tam jeszcze. Życzę wam
(tu przerywnik: tada-dam)
żeby kurki się wam niosły,
świnki jak na drożdżach rosły,

konik by ponosił rzadko,
krówka nie kopała ratką,
by nie brakło win w gieesie.
Chociaż nie. Brak wina zniesiem.

Byście pili z roztruchana,
by biesiady wam do rana
nie zgasały, a napoju
tryskał strumień jak ze zdroju.
(Co mówicie? Że nie wiecie
jaki napój, bo na świecie
wiele ich jest? Oj, niebogi,
a co wprawia w nastrój błogi?)

Lećmy dalej: żeby chwile
z przyjaciółmi grzały mile.
By niesnaski się skończyły,
w kąt szły cienie, blaski lśniły,

by spełniały się marzenia
oraz żeby te życzenia,
co przy drzewku wyszepczecie...
Aj, toć sami dobrze wiecie.

▪ ▪ ▪
To nie wszystko - wszak po Świętach
Czyprak o was wciąż pamięta
i powiastkę dalej plecie.
Posłuchajcie jeśli chcecie.

Żeby wam się lepiej działo:
więcej spało, mniej kaszlało,
żeby wam nie skakał gul
i by nie doskwierał ból.

Żeby wam się chciało chcieć,
żeby nie dokuczał cieć.
Więcej luzu, a mniej tłoku
Czyprak życzy w Nowym Roku.

▪ ▪ ▪
Teraz to już życzeń koniec.
Idźcie się pokłonić żonie
(lub mężowi), dziadkom, dziatkom
i mamulom oraz tatkom.

A wspomnijcie kiczokletę
kiedy jutro nad pasztetem
kielich swój wzniesiecie w dłoni.
To pisałem ja, Antoni.